【台語世界／錄音】阿爸ê潤餅kauh

台灣是一个好所在，東西南北攏是海，各種物產真豐沛，果子有名通人知。台灣親像大番薯，四面攏海出產魚，台灣果子有夠甜，王梨西瓜kap 荔枝。台灣食物滿滿是，豬腳滷味炒花枝，鮑魚干貝烏魚子，煙chhiân大腸擔仔麵，啥物口味在你試。講著咱台灣ê好食物仔，講bē完soeh bē盡，ta̍k人ê口味攏無仝。我上懷念ê好食物仔，其實物件無啥特別，是因為有特殊ê遭遇，chiah感覺懷念ha̍h我ê口味。

阿爸kauh ê潤餅kauh：我足愛食潤餅是有原因--ê，ta̍k-pái食潤餅tō想著阿爸kauh ê潤餅。Tī我未滿六歲猶未讀國小進前，阿爸著離開世間，去一个我全然無了解ê世界。Tī我五歲hit年ê清明節，阿爸tī厝內kauh潤餅hō͘我kap小弟食。Tng-teh享受阿爸ê愛心kah潤餅ê滋味，忽然間隔壁ê阿嬸chông--入-來，對阿爸講：興宜ah (阿爸ê名)你緊bih--起-來，有官廳ê人beh kā你掠去關。

阮阿爸趕緊鑽入去眠床腳bih--起來，su當時我無了解為啥物官廳ê人beh掠阿爸。過無幾分鐘有一个kau-chhiâng大漢ê生份人，出現tī阮厝對我講：囡仔恁阿爸tī佗位？hit時我雖罔細漢，m̄-koh我知影阿爸會hǒng掠--去，我kā生份人講m̄知。官廳ê人koh問：siáng kauh潤餅hō͘恁食，我騙官方ê人是我家己包ê潤餅kauh。生份人tī阮厝四界看看leh著離開，我偷偷仔tòe伊ê後面行到巷仔口，chiah翻頭轉--來kā阿爸講：你ē-sái出--來ah，有驚無險阿爸逃過一劫。

大漢ê時chiah聽阿母講，su當時因為阿爸欠政府所得稅，無錢thang納所以愛坐監。其中êin-toaⁿ是包商為著beh走稅，所以kā阿爸ê工錢所得報較濟。聽阿母teh講，阿爸足受氣腳踏車踏leh，對路竹騎到高雄chhōe包商理論，後來頭家chiah提錢hō͘阿爸繳所得稅。我愛食潤餅，是因為潤餅皮khiū-khiū，塗豆hu芳芳，芹菜枝脆脆。潤餅kauh有我對阿爸深深ê思念，每年若到清明tio̍h加倍懷念阿爸ê潤餅kauh。

台灣字（白話字）版

A-pah ê lūn-piáⁿ-kauh

Tâi-oân sī chi̍t-ê hó só͘-chāi, tang-sai lâm-pak lóng-sī hiá. Kok-chióng bu̍t-sán chin phong-phài, kóe-chí ū-miâ thong-lâng-chai. Tâi-oân chhin-chhiūⁿ tōa han-chî, sì-bīn lóng hái chhut-sán hî. Tâi-oân kóe-chí ū-kàu tiⁿ, ông-lâi si-koe kap nāi-chi. Tâi-oân chia̍h-mi̍h móa-móa-sī: ti-kha ló͘-bī chhá hoe-ki, pau-hî kan-pòe o͘-hî-chí, ian-chhiân tōa-tn̂g tàⁿ-á-mī, siáⁿ-mi̍h kháu-bī chāi lí chhì. Kóng-tio̍h Tâi-oân ê hó chia̍h-mi̍h-á, kóng bē-oân soeh bē-chīn. Ta̍k-lâng ê kháu-bī lóng bô-kâng. Góa siōng hoâi-liām ê hó chia̍h-mi̍h-á, kî-si̍t bô siáⁿ tek-pia̍t, sī in-ūi ū te̍k-sû ê cho-gū, chiah kám-kak hoâi-liām ha̍h góa ê kháu-bī.

A-pah kauh ê lūn-piáⁿ-kauh: Góa chiok ài chiah lūn-piáⁿ sī ū goân-in--ê. Ta̍k-pái chia̍h lūn-piáⁿ tō siūⁿ-tio̍h a-pah kauh ê lūn-piáⁿ. Tī góa bī móa la̍k-hòe iáu-bōe tha̍k kok-sió chìn-chêng, a-pah tio̍h lī-khui sè-kan, khì chi̍t-ê góa choân-jiân bô liáu-kái ê sè-kài. Tī góa gō͘-hòe hit-nî ê Chheng-bêng-cheh, a-pah tī chhù-lāi kauh lūn-piáⁿ hō͘ góa kap sió-tī chia̍h. Tng-teh hiáng-siū a-pah ê ài-sim kah lūn-piáⁿ ê chu-bī, hu-jiân-kan keh-piah ê a-chím chông--ji̍p-lâi, tùi a-pah kóng, “Heng-gî ah (a-pah ê miâ) lí kín bih--khí-lâi, ū koaⁿ-thiaⁿ ê lâng beh kā lí lia̍h khì koaiⁿ. Goán a-pah kóaⁿ-kín chǹg ji̍p-khì bîn-chhn̂g-kha bih--khí-lâi. Su-tong-sî góa bô liáu-kái ūi-siáⁿ-mi̍h koaⁿ-thiaⁿ ê lâng beh lia̍h a-pah. Kòe bô kúi-hun-cheng ū chi̍t-ê kau-chhiâng tōa-hàn ê chheⁿ-hūn-lâng chhut-hiān tī goán chhù tùi góa kóng, “Gín-á lín a-pah tī tó-ūi?” Hit-sî góa sui-bóng sè-hàn, m̄-koh góa chai-iáⁿ a-pah ē hǒng lia̍h--khì, góa kā chheⁿ-hūn-lâng kóng m̄-chai. Koaⁿ-thiaⁿ ê lâng koh mn̄g, “Siáng kauh lūn-piáⁿ hō͘ lín chia̍h?” Góa phiàn koaⁿ-hong ê lâng sī góa ka-tī pau ê lūn-piáⁿ-kauh. Chheⁿ-hūn-lâng tī goán chhù sì-kè khòaⁿ-khòaⁿ leh tio̍h lī-khui. Góa thau-thau-á tòe i ê āu-bīn kiâⁿ kàu hāng-á-kháu, chiah hoan-thâu tńg--lâi kā a-pah kóng, “Lí ē-sái chhut--lâi ah!” Ū kiaⁿ bô hiám a-pah tô-kòe chi̍t-kiap.

Tōa-hàn ê sî chiah thiaⁿ a-bú kóng, su-tong-sî in-ūi a-pah khiàm chèng-hú só͘-tit-sè, bô chîⁿ thang la̍p só͘-í ài chē-kaⁿ. Kî-tiong ê in-toaⁿ sī pau-siong ūi-tio̍h beh cháu-sòe, só͘-í kā a-pah ê kang-chîⁿ só͘-tit pò khah chē. Thiaⁿ a-bú teh kóng, a-pah chiok siū-khì kha-ta̍h-chhia ta̍h--leh, tùi Lō͘-tek khiâ kàu Ko-hiông chhōe pau-siong lí-lūn. Āu--lâi thâu-ke chiah the̍h-chîⁿ hō͘ a-pah kiáu só͘-tit-sè. Góa ài chia̍h lūn-piáⁿ sī in-ūi lūn-piáⁿ-phôe khiū-khiū, thô͘-tāu-hu phang-phang, khîn-chhài-ki chhè-chhè. Lūn-piáⁿ-kauh ū góa tùi a-pah chhim-chhim ê su-liām. Múi-nî nā kàu Chheng-bêng tio̍h ka-pōe hoâi-liām a-pah ê lūn-piáⁿ-kauh.

讀hōo你聽